Ik ben geplaatst! En wel bij de leukste familie van Ierland :)

Op 28 juli kreeg ik mijn eerste aanbod binnen. Een gezin wonende in Cork, met een meisje van bijna 1,5 jaar oud en een baby onderweg. Het gezin had een prachtige Duitse herder, wat het helaas voor mij (in verband met mijn allergie voor honden) onmogelijk maakte om bij dit gezin au pair te worden.

Teleurgesteld mailde ik de partnerorganisatie in Ierland terug om het aanbod af te slaan. Het duurde nu al een maand, ik had 1 aanbod gehad en daar was niks uitgekomen. Ik dacht bij mezelf: ‘hoe lang zal het nog gaan duren?’ en ‘moet ik straks ja gaan zeggen tegen het eerste en beste gezin zonder hond, omdat er zo weinig gezinnen beschikbaar zijn?’

Sneller dan verwacht ontving ik op 30 juli een nieuw aanbod. In de mail stond het volgende: Hi Demi, I’m attaching the file of a family with no pets, a rare find in Ireland. Oké, geen huisdieren, check. Toch een soort zenuwachtig begon ik met lezen. Een familie wonende in Kilcock, op 30 kilometer afstand van Dublin (klinkt goed), twee jongens van bijna 3 en 6 jaar oud (leeftijden van mijn voorkeur, leuk!) en foto’s van een vrolijke en vriendelijk uitziende familie. Ik had er meteen een goed gevoel bij. Enthousiast mailde ik terug dat ik graag met deze familie wilde kennismaken.

En dat deed ik dan ook op 31 juli, via Whatsapp videobellen. Ik geef toe dat ik best een beetje zenuwachtig was. 02:30 PM: ze bellen, ze bellen! Oké, rustig blijven; ik neem op.

Op internet las ik dat je vaak in de eerste minuut van een gesprek al aanvoelt of je een klik met de familie hebt of niet. Tuurlijk dacht ik, in zo’n korte tijd? Dat kan nooit. Maar voor deze keer moet ik het internet toch echt gelijk geven. Ik voelde ‘m, hij was er, dé klik. We hebben één uur gepraat over onze verwachtingen van elkaar, de jongens en nog vele andere onderwerpen. We spraken af om alle informatie te laten bezinnen en de week erop contact met elkaar op te nemen.

In al mijn enthousiasme had ik het liefst de dag na het gesprek al contact met de familie willen opnemen, maar ik besloot om geduldig af te wachten. 4 augustus liet de familie weten dat ze graag een tweede gesprek wilden inplannen. En dus zat ik 5 augustus, op de camping, mét beroerde wifi klaar voor het tweede gesprek. Helaas wilde de wifi niet meewerken, waardoor we het gesprek niet met beeld, maar enkel met audio gevoerd hebben. Laatste vragen werden over en weer gesteld en praktische zaken werden besproken.

8 augustus 2021: It’s a MATCH! Na een periode van wachten, waarin mijn geduld aardig op de proef gesteld is, is het eindelijk officieel. De taart mag gehaald worden en de slingers mogen aan de muur, want ik ben geplaatst bij het leukste gezin van Ierland!

En nu? Als de wiedeweerga koffers en een regenjas kopen, want donderdag 26 augustus staat er in Dublin een gezin op mij te wachten :)

Binnenkort meer. O ja, vergeet je vooral niet in te schrijven voor de mailinglijst. Is handig en vind ik leuk!

Veel groetjes en liefs,

Demi