Heb je even tijd? Ga er lekker bij zitten, dan praat (schrijf) ik je weer helemaal bij. Nog kort wat informatie op een rijtje: ik ben au pair bij een gezin in Kilcock, bestaande uit Meagan & Fiachra en hun zoontjes Tomás (6) en Seamus (bijna 3).

Vrijdag 27 augustus

Ik word (voor mijn doen) vroeg wakker. Het is 07:00 uur en m’n hoofd zit zo vol, dat het niet meer lukt om in slaap te komen. Ik blijf nog even in bed liggen, begin aan een nieuw boek op m’n e-reader en ga uiteindelijk rond 08:15 uur naar beneden. De hele familie is al op en begroet mij vol enthousiasme. Ik ontbijt met een broodje hagelslag (ik heb 2 pakken ‘meegesmokkeld’ vanuit Nederland. Zonder hagelslag kan ik dus écht niet) en een kopje thee.

Meagan heeft voor vandaag een aantal vergaderingen gepland staan en Tomás gaat een ochtendje naar een activiteit van een vakantiekamp. Fiachra en Seamus hebben deze ochtend de belangrijke taak om mij een rondleiding te geven door Kilcock en omliggende stadjes. Onderweg wijst Seamus mij op alle kranen, vrachtwagens en motors. Terwijl Fiachra mij, als hij Seamus kan onderbreken, de winkels, scholen en speeltuintjes aanwijst. ’s Middags halen we met het hele gezin een ijsje en voor ik het weet is het alweer tijd voor het avondeten. Spannend! Mijn eerste échte Ierse maaltijd. O, valt toch wel mee. We eten rijst met kip, wortels en maïskolven. Prima binnen te houden. Eerlijk gezegd was ik vooraf een beetje bang voor het eten. Komt waarschijnlijk door papa: ‘ze eten daar allemaal schapenkoppen, Dee’. Grapjas.

Zaterdag 28 augustus

Zaterdag. De dag waarop ik normaal thuis mijn kamer stofzuig en voorzie van een complete make-over. Ach, waarom mijn routine aanpassen? Na het ontbijt ga ik aan het werk. Ik hijs de stofzuiger achter het schot vandaan en begin met een grondige schoonmaak. Mijn make-over houd ik deze week subtiel. Ik verplaats het tv-meubel en de kast een paar centimeter naar rechts, verhuis de stoel naar een andere plek in de kamer en ‘verstop’ de kabels van de televisie, achter mijn wasmand. Stukken beter, al zeg ik het zelf.

Aan het einde van de ochtend gaan we naar een ‘manor’, een paar stadjes verderop. De jongens kunnen daar lekker spelen en de ouders (+ au pair) hebben even tijd om uit te rusten. Na 1,5 uur daar gezeten én gegeten te hebben, gaan we terug naar huis. Ik spreek af met Fiachra om ’n uurtje uit te rusten en daarna mijn eerste linkse kilometers te maken. Redelijk op mijn gemak loop ik even later naar beneden. We (Fiachra) rijden naar de universiteit van Maynooth, om daar te oefenen op de parkeerplaats. Stoel een kilometer naar voren, spiegels zijn afgesteld: gaan met die banaan. Daar gaat ze hoor. Na een rondje op de (bijna verlaten) campus, vraagt Fiachra of ik naar huis wil rijden. Het rijden gaat tot nu toe eigenlijk best wel goed, dus laat die andere botsauto’s op de weg maar komen. Constant in mijn hoofd herhalend ‘links, links, links, denk links Demi’ komen we veilig thuis aan. Pfew, we (en de auto) leven nog. Nu nog achteruit inparkeren. Kan er ook nog wel bij. Met maar 1x steken, staat de auto keurig netjes in het vak.

Aan tafel. We eten frietjes uit de airfryer mét saus en groenten, waar je normaal gesproken curry van maakt. Een (in mijn ogen) vreemde combinatie, maar het smaakte heerlijk. Mijn eerste aanrader uit de Ierse keuken ;)

Zondag 29 augustus

Meagan & Fiachra nemen de jongens ’s morgens mee naar een indoorspeeltuin. Ik mag mee, maar besluit om thuis te blijven. Ik heb zin om een lange wandeling te maken en kom onderweg naar huis langs een kleine supermarkt. Laat ik eens even snuffelen in de schappen. Met een mondkapje op (helaas zijn de regels in Ierland strenger dan in Nederland) bekijk ik de producten in de winkel. Het aanbod van brood is wat magertjes, maar over het algemeen zijn de producten hier redelijk vergelijkbaar met die uit Nederland. Eenmaal weer onderweg terug naar huis ontvang ik een appje van Meagan. Ze vraagt of ik zin heb om mee te gaan lunchen. Dat hoef je mij niet 2x te vragen. Een beetje sneller dan normaal, loop ik naar huis.

’s Middags rijd ik samen met Meagan en de jongens naar een speeltuintje. Er zijn geen speeltuinen op loopafstand van het huis, wat jammer is. Er is gelukkig wel één positief aspect aan de speeltuinen op afstand. Ik zie wat meer van de stadjes buiten Kilcock én kan mijn ‘aan de linkerkant van de weg rijd skills’ upgraden. Noemde ik nu zojuist 2 positieve aspecten? Zie je, al die speeltuinen op afstand zijn helemaal zo slecht nog niet. ’s Avonds heb ik eindelijk mijn eerste kennismaking met een typisch Iers (en Engels) gerecht: ‘toast with beans’. Ontzettend lekker en hierbij mijn tweede Ierse aanrader.

Maandag 30 augustus

Deze week is nog anders dan ‘normaal’. Meagan werkt tot en met dinsdag thuis, Tomás hoeft pas woensdag voor het eerst naar school en Seamus heeft maar 2 uur preschool (peuterspeelzaal) per dag, in plaats van 3. Ik begin vandaag om 09:00 uur. ‘Vooruit, nog een halfuurtje televisie kijken, maar daarna gaan we naar buiten, oké?’ Schoenen en jas aan en off we go. Een paar huilbuien van Seamus later (lastig zo’n grote broer), lopen we terug naar huis. We spelen McDonalds in het speelhuisje in de tuin, lezen boven een aantal boekjes en spelen beneden met de knikkerbaan. Om 12:00 uur komt Meagan thuis en ben ik officieel ‘off duty’.

Vandaag is de eerste dag dat Seamus naar preschool gaat en dus ga ik mee om te zien hoe alles daar precies werkt. Er zijn geen tranen in zicht. Tot het moment dat het kleine meisje voor ons in de rij keihard begint te huilen. Ja hoor, ik kijk naar Seamus en zie zijn kleine oogjes langzaam vullen met tranen. De rest van de rij volgt al snel. Fascinerend om te zien wat één huilend kind aan kan richten.

De rest van de middag spendeer ik wandelend door Kilcock. Ik koop een plantje (bij de Lidl, hebben ze hier ook!) voor op mijn kamer en ga op zoek naar een Leap Card (OV-chipkaart in Ierland), die ik overigens niet heb kunnen vinden. Voor vandaag geen Ierse, maar Italiaanse aanrader: spaghetti bolognese, altijd goed.

Dinsdag 31 augustus

Ik heb voor vanmorgen afgesproken met een Duits meisje en au pair, Amelie (19), die in de buurt van Kilcock woont. Ik ben al wakker wanneer Amelie mij appt dat ze niet helemaal fit is en dat we Kilkock vandaag maar veilig moeten laten.. ;) Eerlijk gezegd had ik op dit moment best wel even behoefte aan contact met een mede au pair. We spreken daarom af om te videobellen. Amelie is echt een hele leuke meid! Ze is net als ik enorm nieuwsgierig naar de rest van Ierland en wilt het liefst overal gaan kijken. We spreken af om dit weekend samen op pad te gaan naar Dublin en omgeving.

Tot zover mijn verhaal over de afgelopen dagen hier in Ierland. Ik zal je uiteraard op de hoogte houden van mijn bezoek aan Dublin, aankomend weekend en zal binnenkort een ‘foto rondleiding’ verzorgen door mijn kamer. Heb je een leuke suggestie voor een nieuw verhaal of ben je ergens nieuwsgierig naar? Laat het mij vooral weten!

Veel groetjes en liefs,

Demi