Na 4 maanden met veel plezier au pair te zijn geweest, ga ik de familie Matthews en Ierland verlaten. Ik heb ervoor gekozen om eerder dan gepland (juni 2022), terug naar Nederland te gaan.

Het is lastig om mezelf vanuit Ierland écht goed te oriënteren op een hbo-vervolgopleiding. Daarnaast merk ik dat ik de afwisseling begin te missen. Mijn werkdagen als au pair lijken nu eenmaal erg op elkaar. Verder heb ik al zoveel van het prachtige Ierland mogen zien, dat het steeds moeilijker begint te worden om nieuwe activiteiten te verzinnen voor de weekenden.

Ik neem je mee, een stukje terug in de tijd.

Ik zie er best wel tegenop om mijn beslissing aan Meagan & Fiachra te vertellen. Ik voel mezelf schuldig, omdat ik weet dat het 'een gedoe' gaat worden om een nieuwe au pair te vinden. Ook vind ik het vervelend voor de jongens. Er komt een nieuwe 'grote zus' in huis, met een andere routine en regels.

Meagan & Fiachra reageren gelukkig ontzettend begripvol en lief, wanneer ik ze zenuwachtig mijn keuze vertel. De zoektocht naar een nieuwe au pair wordt gestart, maar verloopt moeizaam. Ze spreken met meerdere au pairs, maar hebben telkens weinig succes. Zo'n 3 weken voor mijn geplande vertrek naar Nederland, is het eindelijk rond. Een Spaans meisje, Ariadna, begint na de kerstvakantie. Mijn retourvlucht kan nu dus écht worden geannuleerd.

Woensdag 22 december. Vandaag is het zover. Vanmiddag vlieg ik terug naar Nederland. Met wisselende gevoelens heb ik naar deze dag uitgekeken. Ik vind het fijn om naar huis te gaan, maar het is ook lastig om definitief afscheid te nemen van mijn leven in Ierland.

Na een laatste inspectie van mijn kamer, draag ik samen met Fiachra de zware koffers naar beneden. Seamus is helemaal verbaasd wanneer hij mijn grote koffers ziet staan. Verwonderd zegt hij dat ik wel héél veel spullen heb. Tomás ziet het ook en geeft mij met tranen in zijn ogen een stevige knuffel. Hij beseft echt dat ik nu wegga.

Onderweg naar het vliegveld, neem ik de omgeving goed in me op. Daar aangekomen, gaat het opeens heel snel. Ze mogen niet mee de vertrekhal in en dus neem ik in de auto afscheid van de jongens. Ik geef Tomás een hele dikke knuffel en kus en doe vervolgens bij Seamus hetzelfde. Hij kijkt mij met een vies gezicht aan en veegt vervolgens met een snelle beweging, mijn kus van z'n wang. Hard lachend stap ik de auto uit. Meagan en Fiachra zijn ook uitgestapt en geven mij beiden een knuffel. Ik zwaai voor de laatste keer en stap vervolgens de deuren van de vertrekhal binnen. Op naar Nederland.

Vandaag, één maand terug in Nederland.

Terugkijkend op mijn tijd als au pair in Ierland, ben ik ontzettend dankbaar. Dankbaar voor Meagan & Fiachra, die mij met open armen verwelkomd hebben in hun familie. Voor de mensen die ik heb leren kennen en de prachtige plaatsen die ik bezocht heb. Ik ben gek op Tomás & Seamus met hun boevenstreken en blij met reismaatjes én vriendinnen als Amelie & Hannah.

Ook ben ik trots op mezelf. In het buitenland wonen en werken, met alles wat daarbij komt kijken (links rijden, een andere taal spreken, nieuwe mensen ontmoeten en andere gewoontes & gebruiken). Ik heb het toch maar mooi gedaan! Ik ben uit mijn comfortzone gestapt en heb nieuwe dingen (over mezelf) geleerd.

Achteraf gezien, ben ik nog steeds blij met mijn keuzes om au pair te worden in Ierland en om na 4 maanden te stoppen. Ik had dit avontuur, met mooie en soms ook lastige momenten, voor geen goud willen missen. Ik vond het ontzettend leuk om mijn verhalen via blogs met jou te delen. Ik wil je bedanken voor het lezen en het plaatsen van enthousiaste reacties. En wie weet, krijg je ooit een uitnodiging om de blogs op 'www.demiopwereldreis.reismee.nl' te volgen. Grapje pap, voor nu dan.. ;)

Oh, voor ik het vergeet. Ik heb een nieuwe fotoserie online staan, waarin ik terugblik op mijn tijd in Ierland. Mocht je tijd (en zin) hebben, bekijk deze dan vooral!

Veel groetjes en liefs,

Demi